Yani zeka^ düzeyleri, duygu durumları ve yetenek alanları gibi doğuştan getirilen farklılıkları görmek mümkündür. Aynı yaş düzeyinde olup ve aynı koşullarda yetiştiği halde bu özellikleri itibariyle birbirinden farklılaşan bireyler de bulunmaktadır. O¨rneğin; zihinsel özellikleri bakımından ele alacak olursak, bazı insanlar sözel-dilsel zeka^ya sahiptirler; dinleme becerileri yüksektir, kelime oyunlarını severler, sözel olarak iyi iletişim kurarlar ve hafızaları güçlüdür. Bazıları ise, mantıksal-matematiksel zeka^ sahibidirler; güçlü muhakemeleri vardır, soyut ve kavramsal düşünebilir ve sebep sonuç ilişkilerini kolayca anlarlar. Aynı şekilde, görsel-uzamsal, müziksel-ritmik, bedensel-kinestetik gibi diğer zeka^ alanlarında farklılaşan bireylerin olduğunu da bilmek gerekir. 

Müzik “perilerin meleklerin dili” anlamına gelmektedir.

Peygamberimizin“Doğruluktan ayrılmayın. Çünkü doğruluk insanı hayra, hayır ise cennete götürür. Bir kimse sürekli olarak doğru olmaya çalışır ve doğruluğu araştırırsa, Allah katında sıddık olarak yazılır.” (Müslim,

Milli Eğitim Bakanlığı ilk ve orta öğretim kurumlarında din kültürü ve ahlak bilgisi dersleriyle, orta öğretim düzeyinde de İmam-Hatip Liseleri kanalı ile yürütürken yükseköğretim düzeyinde de üniversiteler, İlahiyat Fakülteleri kanalı ile bu çalışmalara katılmaktadır. Bir anayasal kurum olan ve “din konusunda toplumu aydınlatmak ve ibadet yerlerini yönetmek” görevi verilmiş bulunan Diyanet İşleri Başkanlığı da bu görevi kapsamında yaygın eğitim faaliyetleri yürütmektedir. Kur’an kursları, yaz kursları, irşat faaliyetleri, seminerler, konferanslar vb. şekillerde yürütülen çalışmalar bu kabildendir. Ayrıca camilerde verilen vaazlar, ibadetin bir parçası olarak okunan hutbeler de yine din eğitim ve öğretimi kapsamında sayılabilecek etkinliklerdir. Bunların dışında dinî alanda yükseköğrenim görmüş, çeşitli din eğitimi ve din hizmeti görevlerinde çalışan temsil konumundaki kişilerin toplumda ilişki ve yaşantılarla kurdukları iletişimler yoluyla çevrelerine dinî bilgi, duygu ve anlayış kazandırma rolü üstlenmektedirler. Dilimizde insana yönelik, onun sorunlarını çözme, ihtiyaçlarını giderme, işini ve yaşantısını kolaylaştırma adına yapılan çalışmalar “hizmet” kavramı ile ifade edilmektedir.

Öğretim amacı güden planlı ve düzenli iletişimlere akademik iletişim denildiğini hatırlayalım. Şüphesiz öğretim amaçlı iletişimlerde belletme, kavratma, ikna etme, özümsetme şeklinde çabalar öne çıkmakta, bunlar da farklı iletişim becerilerini gerektirmektedir. Dinin öğretimi, inanç, bilgi, duygu ve davranıs yönleri ile bir bütünlük oluşturduğundan tek düze bir iletişim eylemi ile karşılanamaz. Akademik dinî iletişimde olabildiğince çok iletişim becerilerinin birlikte, iç içe ve art arda kullanılmasına ihtiyaç duyulur. Yazısal, sözel, nesnel ve duygusal iletişim becerileri yerine göre ve etkin bir şekilde kullanılacaktır. Akademik dinî iletişimlerde iletilmek istenen mesaj, kullanılan araçların oluşturduğu şematik çerçevede biçim alır. İletişimin alıcı tarafındaki kişi daima bir şekilde biçimlenmiş dinî mesaja muhatap olur ve tepkisi buna göre oluşur. Biçimlenmeyi sağlayan sözdür, ses tonudur, vurgudur, jest ve mimiklerdir, takınılan hal ve tavırlardır, kılık kıyafettir. İnsanların manevi dünyalarını ve onunla bağlantılı ilişkilerini düzenleyen din konusunda, yanlış bilgi, duygu ve kanaatlerin iletilmiş olması telafisi olmayan olumsuz sonuçlar doğurabilir. 

Gençlik dönemi din eğitimi ilkeleri :

Çocukluk dönemi yaşantıları ve eğitimi, gençlik dönemi için bir temel oluşturmalıdır.

Gençlerin din eğitiminde sosyal ortamların ve dinî kurumların önemi unutulmamalıdır.

Gençlerle arkadaş olabilmeli ve onlara arkadaşça davranılmalıdır.

Gencin bağımsızlık duyguları desteklenmeli, sağlıklı bir özgürleşme süreci yaşamasına yardımcı olunmalıdır.

Gençlik döneminde din eğitimi, dinin ruhunu ve gencin gelişim özelliklerini bilen kişiler tarafından verilmelidir.

Sözlü iletişim, mesajın sözlerle iletildiği iletişim şeklidir. Sözler ilk insanla birlikte var olan, bir insan grubu (toplum) içinde belirlenmiş ortak anlamları taşıyan sembollerdir. Belli kurallarla ilişkilendirilen sözlerin toplamı, insanlar arasında temel iletişim aracı olan dili meydana getirir. İletişimde kaynak kişi iletmek üzere zihninde biçimlendirip hazırladığı mesajı, kullandığı dilin sözleri ile ifade eder, yani anlamları seçtiği kelimelere yükler. Buna iletişim dilinde mesajın kodlanması denildiği daha önce açıklanmıştı. 

Dini^ iletişimde hedef (alıcı) durumundaki insanların olumlu dini^ tutum geliştirmedeki başarıları, önemli ölçüde kaynağın iletişim becerisine bağlıdır. Dini^ değerleri insanlara aktarma ve onlarda olumlu dini^ tutum ve davranışlar geliştirme amacıyla iletişime giren bir kişinin başarı olabilmesi için bazı özelliklere sahip olması gerekir. Bunlar da kaynağın kişisel özellikleri ve kaynağın iletişim becerisi diye ikiye ayrılır.

Din dilinin tutarlılık niteliği kanaat oluşturmakta doğruluk niteliğinden daha etkilidir.