Dinin terim olarak pek çok tanımı yapılmıştır. Edebiyat açısından dinin iki tarifi yapılabilir: Birincisi din, edebiyatın kaynağıdır. İkincisi ise din; tanınmasında, yayılmasında ve kültürel değerlerin oluşmasında edebî eserin dil, ifade ve formlarından yararlanan sosyal bir kurumdur.

Yukarıdaki din tanımına göre aşağıdakilerden hangisi Türk İslam Edebiyatına ait dinî-edebî türler arasında yer almaz?

Tanınmış müelliflerin eserlerinden yapılmış manzum-mensur derlemelere ne ad verilir?

Sehl-i münteni üslübu ile yazdığı şiirleri hem halk tarafından kolayca anlaşılmış hem de yazılı ve sözlü edebiyatın yeni bir forma girmesine sebep olmuştur. Bu şair ve onun izinden gidenler dinî-tasavvufî düşüncenin Anadolu ve Rumeli’de yaygınlık kazanmasını sağlamışlardır.

Yukarıda söz edilen şair aşağıdakilerden hangisidir?

Aşağıdakilerden hangisi Türklerin İslamlaşması ile birlikte Türk Edebiyatı’nda
meydana gelen değişikliklerden biri değildir?

Aşağıdakilerden hangisi sanatı önceleyip kullandığı dil, sembol ve mazmunlarla İslam dinine ilginin oluşmasını sağlayan eserlerden biri değildir?

Kasidenin bölümlerinden biri olan “girizgâh”ın tanımı aşağıdakilerden hangisidir?

Eşcâr-ı bâğ hırka-i tecrîde girdiler Bâd-ı hazân çemende el aldı çenârdan

Yukarıdaki beyit istiâre sanatının aşağıdaki türlerinden hangisine örnektir?

Mensur bir sözün son kelimesinin, şiirde ise mısranın son kelimeleri olan ve kafiyesini meydana getiren iki fasılanın bir harfte birleşmesine ne ad verilir?

Divan edebiyatındaki “tuyuğ”un karşılığı olarak kabul edilen, başta aşk olmak üzere
hemen her konuda yazılabilen halk edebiyatı nazım şekli aşağıdakilerden hangisidir?

Başka bir şâire ait olan bir mısranın bir şiirde kullanılmasına ne ad verilir?